środa, 21 grudnia 2016

Migracja ma się ku końcowi

Ufff, przeniosłem już chyba ze starej strony o "LD" wszystkie informacje, które na to zasługiwały. Pozostały jeszcze wpisy ze starej Księgi Gości. Ponadto w planach mam wrzucenie recenzji oraz artykułu Tomasza Jopkiewicza o McMurtrym - to wszystko z tygodnika "Film" odpowiednio z 1991 i 1995 r. I wracam na modlitwę do różnych bogów (a nuż któryś istnieje?) o nowe wydanie powieści i edycję DVD miniserialu...

Lonesome Dove Online Exhibition (The Wittliff Collections)

BASIL POLEDOURIS I MUZYCZNA MITOLOGIA "NA POŁUDNIE OD BRAZOS" (Randall D. Larson)

Piotr Olszówka

Blog Papierowa Orchidea

Achillemarozzo (forum gildia.pl)

Odp: Co ostatnio czytaliście II

Gabriel Maciejewski (coryllus)

O mojej ulubionej powieści (krótkie)

Zsiaduemleko (blog Ksionshka)

Na południe od Brazos - Larry McMurtry

Recenzja McAgnes (Dowolnik)

Western absolutny

Prawdziwa historia Lonesome Dove (David Bennett)

:::::::::: UWAGA - SPOJLERY! ::::::::::
(artykuł ujawnia istotne elementy fabuły powieści)

Od wielu lat zdawałem sobie sprawę, że fabuła "Lonesome Dove" Larry'ego McMurtry'ego została luźno oparta na prawdziwych wydarzeniach, które były udziałem Charlesa Goodnighta i Olivera Lovinga, niemniej jednak nie wiedziałem, jak duże występują między nimi podobieństwa. Tak było do 1997 r., kiedy to trafiłem służbowo w okolice Dallas i Fort Worth i miałem wówczas okazję zapoznać się z rzeczywistym przebiegiem tej historii. Nieco poszperałem, przejechałem sporo mil, i na koniec napisałem artykuł o tym wszystkim, czego się dowiedziałem.
Poniższy tekst został opublikowany w maju 1999 r. na łamach magazynu "Trail's End". (D. B.)

Tropy i nawiązania

  • Historia spędu opowiedziana w filmie jest zainspirowana losami rancherów Charlesa Goodnighta i Oliviera Lovinga. Tekst nagrobka z początku IV części filmu to dosłowny cytat z grobu Bose'a Ikarda, przyjaciela Goodnighta. Odyseja P. E.'go w Montanie, końcowe losy Augustusa oraz ostatnia podróż Calla także mają swoje źródła w przeżyciach Billa Wilsona (podkomendnego Goodnighta) i obu przyjaciół. Szczegóły opisuje David Bennett w artykule zamieszczonym na stronie. Warto zaznaczyć, ze Larry McMurtry nie przyznaje się do żadnej inspiracji i twierdzi, że historia opowiedziana w powieści jest od początku do końca fikcyjna.
  • Wymiana zdań kończąca film ("- Podobno jest pan człowiekiem z wyobraźnią. - Tak, z cholernie bujną wyobraźnią.") to także cytat z Charlesa Goodnighta. Pochodzi z książki J. Franka Dobiego Cow People, będącej zbiorem wspomnień o Dzikim Zachodzie. Sam McMurtry cytuje tą rozmowę w eseju Take My Saddle From The Wall: A Valediction zamieszczonym w tomie In A Narrow Grave: Essays From Texas.
  • W westernie Andrew V. McLagena Bandolero! (1968) występuje szeryf Johnson, jego zastępca Roscoe, oraz przestępca imieniem Dee. Relacje Dee'ego z bratem Mace'm są podobne jak Jake'a i Gusa, a także rozmawiają oni w trakcie filmu o wyprawie do Montany. Podobnie też szeryf szuka żony, która od niego uciekła. Istnieje teoria, że McMurtry był jednym z anonimowych współautorów scenariusza Bandolero!, oficjalnie podpisanego przez Jamesa Lee Barretta. Fakt, że inny film oparty na scenariuszu Barretta, Cheyenne Social Club, także jest zaskakująco bliski McMurtry'ego (dwaj podstarzali kowboje przepędzają bydło z Teksasu do Montany), tylko potwierdza przypuszczenie o jakimś udziale McMurtry'ego w ich powstaniu, jakkolwiek oba scenariusze są sygnowane wyłącznie nazwiskiem Barretta. 
  • Pytanie "Jak daleko jest na północ?", które Newt zadaje Gusowi myśląc, że północ to nie kierunek a miejsce, oraz scena z kowbojami nago przekraczającymi na koniach rzekę są zaczerpnięte ze wspomnień E. C. "Teddy'ego Blue" Abbotta, XIX-wiecznego kowboja, który brał udział w spędzie bydła z Texasu do Montany. Abbott osiadł w Montanie jako dobrze prosperujący rancher i spisał wspomnienia zatytułowane We Pointed Them North: Recollections of a Cowpuncher.

Mapa wędrówek bohaterów powieści


Ciekawostki filmowe

  • Rubert Duvall uważa Augustusa McCrae za swoją najlepszą kreację, a "Lonesome Dove" - za najlepszy obok "Ojca Chrzestego" film, w jakim zagrał.
  • Zdjęcia trwały 16 tygodni; kręcono je w Teksasie i Nowym Meksyku.
  • Stada bydła używane w filmie liczyły 300 i 600 sztuk.
  • Na potrzeby filmu zbudowano 9 miejscowości. Dekoracje "grające" Ogalalla wzniesiono na planie westernu "Silverado" z 1985 (w którym także grał Danny Glover), zaś zabudowania ulicy w San Antonio powstały na potrzeby filmu "Alamo: The Price of Freedom" (1988). Miasteczko Lonesome Dove powstało naprawdę nad samą Rio Grande, i skradzione bydło zostało naprawdę przeprawione z Meksyku do Teksasu. Miasteczko pozostawiono w całości i zostało wykorzystane przynajmniej w jeszcze jednym filmie.
  • Rolę Woodrowa Calla jako pierwszy odrzucił Charles Bronson. Następny brany był pod uwagę James Garner, który jednak zrezygnował z przyczyn zdrowotnych. Nie udało się także obsadzić Jona Voighta. Nawet Robert Duvall pierwotnie miał grać właśnie Calla, jednak w trakcie zdjęć próbnych ostatecznie wybrał postać Augustusa (i bogom dzięki :)). Dopiero wtedy obsadzono Tommy'ego Lee Jonesa. W następnych latach Garner i Voight zagrali Calla w sequelach serialu Wincera - pierwszy w "Powrocie nad Brazos" (1993), drugi w "Ulicach Laredo" (1995). 
  • W zwiastunie filmu pojawiają się sceny niewykorzystane w wersji finalnej - jedną z nich jest spotkanie z obłąkanym zbieraczem kości. Istnieje również wersja filmu o prawie 30 minut dłuższa od oficjalnej, jednak nie planuje się jej upublicznienia
  • Miniserial wyświetlono w Polsce po raz pierwszy w dniach 4 IV - 9 V 1992 r. Był powtórzony w 1995 r. Książka zaś wyszła mniej więcej równolegle do pierwszej emisji, wiosną 1992, tyle że z datą 1991.

     

Wprowadzenie w klimat - kadry z czołówki